Z okazji 232 rocznicy ogłoszenia Konstytucji 3 Maja Życzymy wszystkim Polakom, aby byli dumni z przynależności do swojego narodu. Aby patriotyzm stał się powszechną zasadą, łączącą i wyróżniającą wszystkich obywateli naszego kraju. Niech troska o dobro i bezpieczeństwo naszej Ojczyzny ugasi wszelkie waśnie i spory,  a myśl o szczęśliwej przyszłości Polski niech nas mobilizuje do wysiłku i pracy dla przyszłych pokoleń.

„Uznając, iż los nas wszystkich od ugruntowania konstytucji narodowej jedynie zawisł, długim doświadczeniem poznawszy zadawnione rządu naszego wady, wolni od hańbiącej obcej przemocy nakazów, ceniąc drożej nad życie, nad szczęśliwość osobistą, egzystencję polityczną, niepodległość zewnętrzną i wolność wewnętrzną narodu, którego los w nasze ręce jest powierzony, chcąc oraz na błogosławieństwo, na wdzięczność współczesnychi przyszłych pokoleń zasłużyć, dla dobra powszechnego, dla ugruntowania wolności, dla ocalenia ojczyzny naszej i jej granic, z największą stałością ducha niniejszą Konstytucję uchwalamy” – tymi słowami preambuły rozpoczyna się Konstytucja 3 Maja i w taki właśnie sposób jej twórcy uzasadniali potrzebę natychmiastowych zmian w celu ratowania Ojczyzny.

Konstytucja 3 Maja, a właściwie Ustawa Rządowa, została uchwalona 3 maja 1791 r. w czasie prac Sejmu Wielkiego (1788-1792), jako druga na świecie, po konstytucji Stanów Zjednoczonych, spisana ustawa zasadnicza. Była niezwykle nowoczesna, zawierała główne idee polskiego oświecenia,  regulowała  podstawowe kwestie społeczne i polityczne oraz prawai obowiązki mieszkańców państwa. Konstytucja 3 Maja znosiła liberum veto i  wolną elekcję, wprowadzała  nowa formę ustroju - monarchię konstytucyjną, z silną pozycją króla.  Następcą Stanisława Augusta Poniatowskiego ogłoszono elektora saskiego z dynastii Wettinów. Władza w państwie została rozdzielona według monteskiuszowskiej zasady trójpodziału władzy, wykonawczą sprawować miał król wraz z rządem (Straż Praw), prawodawczą dwuizbowy sejm, składający się z izby poselskiej i senatu, a władza sądownicza miała być niezależna od organów władzy ustawodawczej i wykonawczej.

Powyższe przepisy dawały nadzieję na sprawne zarządzanie organizmem państwowym i miały być  pierwszym krokiem na drodze dalszych reform. Jeden z twórców Konstytucji -Hugo Kołłątaj, kilka tygodni po Jej ogłoszeniu postulował dalsze prace zmierzające do poprawy sytuacji gospodarczej kraju i zapowiadał  kodyfikację prawa.

Niestety i Hugo Kołłątaj i inny Ojcowie  ustawy zasadniczej (król Stanisława August Poniatowski, Stanisław Małachowski, Ignacy Potocki, Aleksander Linowski, Scipione Piattoli) nie poznali, jak Konstytucja działała w praktyce, obowiązywała tylko 14 miesięcy, do czasu przystąpienia króla do Targowicy.

Konstytucja 3 Maja przeszła do historii, choć nie w taki sposób, jak na to liczyli jej twórcy. Miała stać się fundamentem odbudowy polskiej państwowości, ale wszystkie reformy i plany przyszły zbyt późno. Nie uratowała I Rzeczypospolitej przed upadkiem, ale pielęgnowanie pamięci o niej pozwoliło narodowi doczekać chwili, w której na mapie Europy w 1918 r. odrodziło się państwo polskie. Do dziś jest ona jednym z tych historycznych symboli, które łączą Polaków, niezależnie od poglądów politycznych.